Genel amaçlı koruyucu eldivenler, satılan tüm kişisel koruyucu ekipmanların en büyük pazar payını oluşturur. Ve kullanıcıları çok çeşitli tehlikelerden korur. Kullanıcılara uygun eldiven seçiminde yardımcı olmak için, EN 388:2016+A1:2018 dahil olmak üzere çeşitli Avrupa güvenlik standartları geliştirilmiştir ve farklı risklere karşı koruma seviyelerinin tanımlanmasını sağlar.
Bu tanımlanmış koruma seviyeleri, belirli bir iş faaliyeti için tanımlanan tehlike ve risklere dayalı olarak uygun eldivenlerin seçilmesini sağlar. İşçilerin karşılaştığı en yaygın tehlikelerden biri el kesme riskidir. Mümkün olduğunda, ciddi kesme tehlikelerinden kaynaklanan herhangi bir risk, örneğin koruyucuların kullanılmasıyla çalışma faaliyetinden uzaklaştırılmalı ve operatörün küçük bıçaklar ve kesicilerden kaynaklanan yalnızca nispeten küçük tehlikelere karşı koruma gerektirmesi sağlanmalıdır. Bununla birlikte, tek bir bıçakla kesmeden kaynaklanan potansiyel hasar, dairesel testere veya lazer kesiciden biraz daha az olsa da, yine de ölümcül olabilir. Bu nedenle kesilmeye karşı dayanıklı kişisel koruyucu ekipmanların (KKD) kullanımı, kesilme riskinin olduğu yerlerde her zaman düşünülmelidir. Çoğu küçük kesme olayı ellerde meydana gelir, çünkü bunlar normalde vücudun keskin bir bıçakla yapılan operasyona en yakın kısımlarıdır. Vücudun diğer kısımları genellikle kesme uygulamasının değiştirilmesiyle veya ek korumaların kullanılmasıyla korunabilir, ancak eller (çoğu durumda) kesme işlemini gerçekleştirmek için gereklidir ve bu nedenle işlemden tamamen çıkarılamaz.
İş güvenlik eldivenleri için standartlar;
Avrupa standardı
Avrupa standardı EN 388:2016+A1:2018 – "Mekanik risklere karşı koruyucu eldivenler", mekanik korumalı eldivenlere yöneliktir ve korumanın beş karakteristik öğesi için performans gerekliliklerini içerir: aşınma, bıçakla kesme, yırtılma, delinme ve darbe direnci. Aşınma, bıçakla kesme, yırtılma ve delinme özellikleri koruma seviyelerine ayrılmıştır ve darbeye dayanıklılık testinin basit bir başarılı/başarısız kriteri vardır. Standart, farklı tipte bıçak kesme prosedürleri ve performans seviyelerini kullanan kesilme direnci testlerini göstermek için iki test içerir.
En yaygın olarak kullanılan kesilme direnci testleri, kesilmeye karşı düşük ve orta dirençli malzemeleri ayırt etmek için dairesel bir bıçak kullanır.
İlki dairesel bir bıçak kullanır ve ikincisi düz bir bıçak kesimi kullanır.
Dairesel bıçak kesilme direnci testi
İki kesme direnci testinden en yaygın olarak kullanılanı, dairesel bir bıçak kullanır ve kesilmeye karşı düşük dirençli malzemeleri orta düzeyde ayırt etmek için uygun bir testtir. Bu testte, karşı dönen bir bıçak (standart 5N temas kuvveti altında), sabit bir strok uzunluğu içinde test malzemesinin düz yüzeyi üzerinde ileri ve geri hareket eder. Çok katmanlı malzemelerin mevcut olduğu durumlarda, katmanlar eldivende olduğu gibi birleştirilir ve test edilir. Ayrı eldivenlerin avuç içi bölgesinden bir numune alınır ve her birinde eldivenler arasında herhangi bir varyasyona izin veren beş test kesimi yapılır. Eldivenin başka koruma alanları varsa, bu alanlardan alınan numuneler üzerinde ek testler de yapılabilir. Bazı eldivenler, eldivene takılan ek paneller tarafından sağlanan daha yüksek koruma alanlarına sahip olacak şekilde tasarlanabilir. Bu paneller, eldivene bu bölgelerde daha fazla kalınlık sağlar ve ayrıca aşınma direnci özelliklerini iyileştirebilir. Bu panellerin, kenetlendiğinde eldeki doğal kıvrımlara göre yönlendirilen malzemelerde bir kırılma yaratacak şekilde, eldivenin bütününün boyutundan daha küçük bölümlere ayrılması yaygındır. Bu kırılmalar, el bükülürken eldivenin katlanmasını sağlar ve kullanıcının elini bükmesini ve bir öğeyi sıkmasını kolaylaştırır. Bu ek panellerin bölündüğü bölgelerde, eldivenin orijinal kalınlığı, minimum koruma sağlayan alan olacaktır. Bu tür eldivenler için, eldivenin orijinal kalınlığı, kesilme direnci için artırılmış koruma alanından ziyade en düşük koruma seviyesinin alanı ve talep edildiyse diğer koruyucu özellikler olarak test edilmelidir. Test örneğinin eldivenden kesilmesi için yeterli büyüklükte bir alan sağlamak için ek paneli dikkatli bir şekilde çıkarmak gerekebilir.
Test bıçaklarının boyutları ve uygun tedarikçileri standartta belirtilmiştir. Testten önce, bıçaklar normalde çok keskindir, bu nedenle bir kontrol kumaşının üç katmanı üzerinde kesme hareketleri gerçekleştirerek bıçağın keskinliğini gerekli seviyeye indirerek test için hazırlanmaları gerekir.
Testte numune, bıçağın kesme hareketiyle uyumlu olarak yuvaları olan bir tutucuya kenetlenir. Bu tutucu, test sırasında numuneyi düz tutar ve bitişik test kesimini etkileyen bir bölümün hasar görmesini önlemek için yapılan test kesimlerinin yeterli bir mesafede olmasını sağlar. Bıçak ileri geri hareket eder ve bıçağın kesildiği tespit edildiğinde (alt yüzeyle elektrik teması yoluyla) veya 60 döngüye ulaşıldığında test durur ve bıçak tarafından tamamlanan vuruş sayısı kaydedildi. Test kesiminin yatay hareketi 50 mm uzunluğundadır ve kesim sırasında bıçak tamamen 360° dönmektedir. Bıçağın keskinliğini hesaba katmak için test, numuneyi test etmeden önce ve sonra standart bir kanvas kontrol malzemesi kullanılarak gerçekleştirilir. Numuneyi kesmek için gereken döngü sayısından ve kontrol malzemesini kesmek için gereken ortalama döngü sayısından bir "bıçak kesme indeksi değeri" hesaplanır.
Kompozit elyaf bazlı malzemeler (ileri teknoloji aramidler dahil) ve diğer özel malzemeler için dairesel bıçakla kesme testinin kullanılmasının sınırlamaları vardır. Yüksek düzeyde kesilme direnci elde etmek için tasarlanmış tüm bu ürünler için, uzun testler sırasında bıçaklar körelebilir. Bu gibi durumlarda EN ISO 13997:1999'da belirtilen düz bıçak yöntemi daha uygundur. Cam elyafı ve aşındırıcı yüzeyler ayrıca bıçağı körelttiği için ayrı kesimler arasında değişken sonuçlar verebilir. Çelik lifler, numune tutucu ile elektrik teması oluşturma riskiyle karşı karşıyadır, bu da kesme noktasında yanlış bir okuma olduğunu gösterir.
ISO düz bıçak kesilme direnci testi
EN 388 standardında yer alan ikinci kesim testi EN ISO 13997 yönteminde anlatılmaktadır. Bu testte, kumaşın küçük bir parçası boyunca düz bir bıçak, kesilme gerçekleşene kadar çekilir. Bu testin prensibi, bilinen bir mesafede kesmeyi kolaylaştırmak için bıçağa uygulanması gereken yükü değiştirmektir.
Düz bıçaklı kesme test cihazı, bıçağı numune boyunca çekmek için yatay hareket edebilen bir arabaya takılan düz bir bıçaktan (keskinliği bilinen) oluşur. Numune kavisli bir yüzeye monte edilmiştir. Sırayla, bu, numune tutucunun altından bıçağa bir kuvvet uygulamak için bir dizi kolun üstüne yerleştirilir; bu, bıçağın üzerine yerleştirilmiş bir kütleyi simüle eder. Dairesel bıçakla kesme testinde olduğu gibi, test numunesi en az korumanın beklendiği avuç içi alanından alınır. Bıçak, kesilene kadar kat edilen mesafe ("vuruş uzunluğu" olarak anılır) kaydedilene kadar, numune boyunca belirli bir hızda çekilir. Tipik olarak, geçiş, bıçak ve alttaki tutucu arasında bir elektrik temasının sağlandığı nokta ile gösterilir. Bu nedenle, test numunelerinin çelik iplikler içerdiği durumlarda, kumaşın içinden elektriksel teması önlemek için numune tutucu ile kumaş arasına bir yaprak ince kağıt veya plastik film yerleştirmek gerekir.
Test prosedürü, uygun kesme uzunlukları aralığı elde etmek için bıçağa uygulanan çeşitli kuvvetleri kullanarak bir dizi kesim gerçekleştirerek başlar. Bu, tipik olarak, 5-15 mm aralığında beş kesim, 1530 mm aralığında beş kesim ve 30-50 mm aralığında beş kesimdir (5 mm'nin altındaki veya 50 mm'nin üzerindeki kesim uzunlukları dikkate alınmaz). Bu verileri kullanarak, uygulanan yüke karşı kesilecek strok uzunluğu çizilerek bir dağılım grafiği çizilebilir.
Bu grafikten, veri noktaları boyunca bir eğilim çizgisi çizerek, kesmeden önce 20 mm'lik bir strok uzunluğu elde etmek için gerekli uygulanan yük için bir tahmin elde edilebilir (üstel bir çizim genellikle oldukça iyi bir korelasyon verir). Bu tahmin kullanılarak, grafiğin yeniden çizilmesiyle beş kesme testi daha gerçekleştirilir. Bu beş kesimin ortalaması 20 mm'den (± 2 mm) uygun bir tolerans dahilindeyse, yeni grafikten başka bir tahmin alınır ve nihai sonuç olarak kaydedilir. Beş kesimin ortalaması toleransın dışındaysa, yeni tahmin, son bir yeniden çizim için kullanılan sonuçlarla birlikte beş kesim için daha kullanılır. Bu üçüncü grafikten elde edilen nihai tahmin daha sonra nihai test sonucu olur. Test sonucu, Newton cinsinden 20 mm'lik bir strok uzunluğu oluşturmak için gereken tahmini kuvveti temel alır.